Orlando, een reu met een mega  werkpower. Hij kwam in mijn leven na het te vroeg overlijden van mijn reu Neo van 4,5 jaar. Ik zocht een werkreu en kwam uit bij de Wolfshome kennel  met hulp van de fokster van Nena. Ik zat met mijn verdriet van mijn overleden reu maar werd in het nest al dol op 1 reutje. Telkens weer die ene..Orlando dus. En geen dag heb ik spijt van hem. Een reu die heel stabiel is, heel veel werkdrift, heel veel power, vind echt alles leuk, volgen, apporteren, pakwerk, speuren, agility,etc. Als we gaan trainen is de focus er als een knop die aan gaat. Hij geeft zich helemaal. Hij kan ook heel veel zelf oplossen.,deuren open maken, benches open maken waar loopse teven in zitten. Kranen open draaien en noem maar op. Orlando is mijn grote vriend en geen dominant baasje maar een harde werker to please zijn vrouwtje.. Een mega kanjer is het en de vader van mijn eerste nest waaruit ik Hera en Finbar heb.

Orlando en ik , wij werken aan ons ipo 3. En we gaan aardig de goede richting op. Op dit moment werk ik aan het schakelen na de revier en bewaking van mij  naar de pakwerker. Dit is zoeken naar hoe ik dit voorelkaar kan krijgen en voorlopig werkt de pocket hand heel erg goed. Wegstappen vanuit de stille bewaking na de overval begint ook al aardig de richting op te gaan, al zijn de driften van hem goed omhoog aan het schieten en was de laatste training vorige week de eerste keer dat meneer niet los kon laten, hij zat in de bijtmodes en loslaten hoorde daar niet bij.. een aandachts punt dus. Echter , rugtransport is door hem door opgepakt, hij zoekt steeds een referentie punt aan mijn been, dus kicken, Orli Worli dat je dit doet. Speuren doet hij sinds een jaar niet gespeurd te hebben heel rustig en geconcentreerd. Ik sta er dus versteld van hoe rustig hij speurt, hij was altijd razend snel. Stout als hij is , is hij wel een deugniet als Deanneman er is.  Maar das Orlando ten voeten uit, en daarom is hij ook zo mijn grote vriend...

laterssss Ka