Punny is een beetje zielig. In de vorige blog-post had ik al aangegeven dat ze last had van schijndracht. En dat het wel over zou zijn met Nena's bevalling. Dat valt dus wel tegen.
Nena begon vorige week maandag slecht te eten, bijna niks. Ze was misselijk. Voorteken voor de bevalling. Sunny at die avond ook bijna niks, al is dat niet zo raar. Maar 's nachts had ze wat gespuugd. Dag erna at ze ook niks, 's nachts weer gespuugd. Woensdagnacht ging Nena eindelijk eens bevallen en die at donderdag dus ook weer flink. Maar Sunny eet nog steeds erg weinig. Ze wil ook al de hele week niet trainen. Spelen boeit haar niet zoveel en voertjes, daar hoef ik niet mee aan te komen. Toevallig vandaag weer getraind (Pre-Agility cursus) en vanmiddag had ze er wel weer even zin in. Ze is echt zielig. Ze zoekt een hol op om in te liggen, want het eigen hol in de tuin, daar mogen ze nu niet in. Soms ligt ze ook ineens te piepen en dat doet ze normaal nooit.
Vorige week donderdag hadden we Control Unleashed les maar aangezien Sunny toch absoluut nul trainzin had, heb ik besloten om niet mee te doen aan de les. In plaats daarvan ben ik langs te kant gaan zitten, vetbed erbij en Sunny naast me. Samen met een knuffel voor haar, hebben we gewoon gezellig naar de les gekeken. Sunny kan nogal ruw spelen met knuffels (daarom mag ze die ook nooit zelfstandig hebben, dan blijft er niks van over, haha) maar nu was ze heel zorgzaam en voorzichtig met de knuffel. Ze zag hem dus als een soort puppy.
Op vrijdag heb ik haar ook eens de woonkamer ingenomen. Nu dat Nena's domein is, vermijden een aantal honden de woonkamer (of zijn er anders erg voorzichtig en op hun hoede). Ze vond het eerst maar vreemd, die nestbak en de geuren uit de nestbak. Maar ineens hoorde ze de pupjes piepen en toen ging haar kopje toch omhoog en begon ze de lucht op te snuffelen. En kwam zelfs een kwispeltje vanaf. Ze ligt nu af en toe op de bank te slapen (dat doet Sun meestal niet). Net alsof ze de wacht houdt bij Nena's plek. En Nena vindt het prima, Sunny is de enige teef die de woonkamer in mag.


Om Sunny een beetje af te leiden ben ik afgelopen zondag lekker met haar gaan wandelen. Ik had toevallig nog een kortingskaartje van de NS die ik op moest maken in maart. Dus ik ben op zoek gegaan naar een leuk losloopgebied voor honden, bereikbaar met openbaar vervoer. Toen kwam ik uit bij de Soesterduinen. Oké, niet echt dichtbij. Maar wel een leuk gebied.
Dus zondagochtend de trein gepakt en op naar Soest. Het is 2,5 uur met de trein. Als puppy heeft Sun wel regelmatig in de trein gezeten maar als volwassene eigenlijk geen lange stukken meer (toen ik haar met 8 weken ophaalde moest ze immers met de trein mee naar Leeuwarden, 4,5uur dus). In het begin was ze weer veel aan het kijken en duurde het toch even voordat ze haar rust vond. Maar die vond ze wel.
De Soesterduinen is een leuk gebied. Één grote zandbak, met in het weekend veel honden en ook veel gezinnen die het gebruiken als recreatiegebied. Sunny vond het een beetje vreemd dat niemand van haar roedel er was om mee te rennen, dus extreem ver rennen heeft ze niet gedaan. Wel leuk om te zien dat ze maar met 1 type honden speelt. Namelijk de hond die houden van het ren-spel, evt met happen erbij. Dat houdt dus vnl in dat ze alleen speelt met herders, want die doen dat rennen en happen en weer rennen. Ze vond dus een speelmaatje in een Mechelaar en een Oud Duitse Herder. Ook kwam ze nog een Franse Bull tegen. Die zijn ook goed in rennen en scherpe bochten maken :) In haar puppytijd in Lwd had ze ook een Franse Bull als speelmaatje :)
De Labradors negeert ze stelselmatig. Wat een arrogante houding neemt ze dan aan, haha. Echt een uitdrukking die zegt "pff, aan jou besteedt ik geen aandacht, jij snapt mijn spelletje niet." Hahaha.Sunny in de Soesterduinen
Op de terugweg naar huis heeft ze in een coma gelegen. Ze was bekaf. Maar ik heb wel paar mooie foto's kunnen maken met mijn nieuwe lens :)

En dan als afsluiter nog een foto van Dean en Sunny. Die hebben vorige week in het zonnetje de hele dag samen buiten gespeeld :)