Lekker paar daagjes op mini-vakantie met de doggies in de Ardennen. Volgens mij was het voor Pun voor het eerst dat ze met de hele hondenroedel aan het rennen was in het bos. Ze vond het erg leuk om snel te sjeezen. Ze kwam ook met enige regelmaat uit zichzelf terug naar mij om in te checken, daar was ik wel blij mee.

Ze werd wel een beetje onzeker van het gedoe rondom Nikita. Nikita gedraagt zich niet zo slim in de roedel, die springt altijd hyper heen en weer. En Orlando en Nena moeten daar niks van hebben. Die corrigeren haar (en flink ook) maar Nikita gaat dan niet op de rug liggen, die gaat nog hysterischer doen. Waardoor de rest van de roedel weer feller reageert. Nou, dat vond Sunny toch maar niks, haha. Ze wist niet goed wat ze ermee moest, dus bleef ze maar bij mij in de buurt.

En dat terwijl Sunny zelf best een bitchy kan zijn. Is iets van de laatste tijd. Ze is nu anderhalf, mss begint ze langzaam een dame te worden. Maar honden jonger dan haar die wil ze niet meer zijn op onze trainwei. En Fajah en Kita snauwt ze ook al flink af (terwijl die resp 5 en 7 jaar zijn). In de bench wordt ze ook wat feller. Ze houdt er niet van als honden bij haar in de buurt komen als ze in de bench ligt. Ze houdt nogal van haar persoonlijke bubble en laat dat merken. Maar goed, puntjes waar we aan moeten trainen :)

Vannacht mocht de Pun lekker bij mij op bed slapen. Daar moest ze toch ff aan wennen. Al van pup af aan slaapt zij in een bench, iets dat ze ook heel fijn vindt. Dus ze had ff paar minuten nodig om haar rust te vinden. Maar uiteindelijk vond ze dat wel, met haar kop naast mijn hoofd op het kussen en haar poot op mijn arm. Slapen op bed naast de baas, daar zou ze wel aan kunnen wennen ;-) (ze moet alleen George de kater dan nog leren wegjagen, haha).

Sunny is wel een beetje verwend, blijkt maar weer. Zaterdag stond er vis op het menu voor de doggies. De boys en Nena hadden flink honger en dus buiten al gegeten. Zoals gewoonlijk had Sunny geen zin. Ze is niet zo een grote eter. Maar aangezien ze eigenlijk iets te dun is, kunnen we het ook niet toestaan om zomaar maaltijden over te slaan. Dus ja, daar doen we dan wel iets meer moeite voor. Zeker omdat ze hier op vakantie genoeg energie verbruiken door het wandelen en rennen.

Dus terwijl ik aan het eten was, zat Sunny naast me op de bank. Mee te kijken. Gedroeg zich netjes want keek alleen (en daar verdiende ze dan paar keer een worteltje mee). En na mijn eten de twee forellen gepakt en die op mijn bord in stukjes gegeten, in de hoop dat Pun ze dan wel zou eten. En ja hoor, laagste in de roedel maar zij eet op de bank stukjes vis die voor haar gesneden zijn. Verwend mormel :-p 1 voordeel: toch anderhalve forel opgegeten. De boys hebben de forel die ze overliet mogen opeten.

Zondagochtend hadden mam en ik eerst ons lunchpakketje gesmeerd zodat we de ochtendwandeling meteen lang konden maken. Dus om 11u vertrokken richting bos. De honden hebben overheerlijk gerend en gesjeesd. Als we de honden loslaten doe ik eerst wat Recallers met Pun. Dus de rest rent al, Sunny moet dan eerst zit. Dan maak ik de riem los en gelukkig blijft ze dan ook gewoon netjes zitten. Ze heeft immers nog geen vrij woord gehoord (en het is wel moeilijk als mama Nena voor je neus staat in uitdaag-houding). Dan hou ik mijn hand in handtouch-houding en hou die iets achter haar kop. Zodat ze dus in haar ooghoeken op mij moet letten. En dan geeft ze een mooie handtouch. Meestal vraag ik dan nog een commando, bv een zit en een handtouch boven haar hoofd en dan mag ze gaan (go play). Superknap dat ze dan toch die dingen doet, ook al rennen 3 honden enthousiast om haar heen. Nena vangt haar dan ook meteen op. Die stormt dan op Pun af en hapt en gromt en blaft spelenderwijs in Sunny's borstkas. Dat is Nena's spel bij losgelaten worden nou eenmaal. Sunny weet dat dus die houdt zich altijd wat in als ze losgelaten wordt, haha. Dan is de klap van mama kleiner :-p.

Gedurende de wandeling heeft ze aardig wat geurtjes opgesnuffeld. Maar als ze dan het bos indook en ik haar riep (met haar Sunny naam, niet Aviendha) kwam ze altijd meteen terug. Niet altijd naar mij, soms gewoon naar de roedel. Maar dat maakt niks uit, geroepen worden met Sunny betekent dat dit mag. Ze zocht tijdens de wandeling vaak contact bij mij en dat heb ik altijd beloond met een aai of een voertje. Ik vind het fijn als een hond veel bij me incheckt tijdens een wandeling dus ik beloon dat :)

Na een wandeling van drie uur waren alle hondjes moe. Terwijl ik dit typ ligt Sunny naast me op de bank te snurken, haha.Zondag hebben de honden bijna de hele dag geslapen en zijn ze er alleen nog twee keer uit geweest voor een korte plasronde.

Maandag was de laatste dag van de vakantie. Het laatste nachtje heeft Sunny nog goed genoten van het feit dat ze lekker op bed mocht slapen. Elke nacht heeft ze naast mijn hoofd gelegen met haar kop op een stukje van mijn kussen. Elke ochtend en avond hadden we hetzelfde ritueel van bed opmaken. De bank/tafel moest omgetoverd worden tot bed. De reuen lagen dan op mams bed. Nena op de grond of bij de reuen. En Sunny hielp mij. Dus eerst bank rechts kussen omhoog. Dan Sunny over de tafel naar die bank toe. Dan bij bank links Sunny's vetbed eraf, kussens omhoog. Ondertussen Sunny van de tafel afjagen terug naar bank sturen. Tafel plat leggen, Sunny weer eraf sturen. Bank links kussen plat leggen. Maar niet voordat ik Sunny weer naar bank rechts heb moeten sturen. Kussens links liggen plat, Sunny daarheen sturen. Kussens bank rechts moeten plat, daarvoor moet ik eerst Sunny weer van die plek wegsturen. Kussens rechts liggen dan ook plat. Dan komen de volgende punten: de molton en het laken over de kussens heen. Sunny weer naar links sturen, zodat ik rechts kan beginnen met de molton. Voordat de molton rechts om beide hoeken zit, heeft Sunny er al tig keer overheen geslenterd. Dan moet Sunny naar rechts op dr molton, zodat ik de molton naar links kan trekken en over de kussens kan doen. En hier wil ze natuurlijk ook bij helpen. Dat herhaalt zich oom nog met het laken. En dan kan eindelijk de deken en het kussen erop, waar Sunny zich dan meteen triomfantelijk op neergooit alsof zij al het zware werk heeft moeten doen :-p en in de ochtend herhaalde dit hele ritueel zich in omgekeerde richting. Hihihi.

Ach ja, op vakantie ben ik minder streng, dan is het niet echt blijven op de plaats. En ik heb wel elke keer kunnen lachen om Pun en haar behulpzaamheid, hihi.

We hebben lekker genoten van de vakantie :)